Kesinlikle en başarılı gangster filmlerinden bir tanesi. Nefis film müzikleri ve muhteşem kurgusuyla hafızama kazınmış bir filmdir kendisi.

Robert De Niro'nun kariyerindeki önemli filmlerinden bir tanesi. Gangster dünyasının kadrolu oyuncularından biri haline gelmiş olan usta oyuncu bu filmdeki "Noodles" karakteri ile bence sinemanın en ikonik figürlerinden bir tanesi haline gelmiş durumda. Eskileri anma, kaybolan anılar ve kimlik arayışı bence filmin öne çıkan temaları arasında. Çok usta oyunculuklar ve çok başarılı bir film.

Sinema tarihinin belki de gelmiş geçmiş en iyi filmleri arasına girmeye aday bir başyapıt. Usta yönetmen Sergio Leone'nin oldukça usta bir oyuncu kadrosuyla çektiği ve yaş almış bir gangsterin doğup büyüdüğü topraklara geri dönüşünü anlatan zaman zaman heyecanlı ve gizemli ama çocuğunlukla dram yüklü bir sinama ziyafeti. İzlemediyseniz cidden çok şey kaçırmışsınız demektir. Film bayağı uzun olsa da kesinlikle kendisini izleten bir heyecanı ve derinliği var.

Çok uzun bir zamandır izleme listemde olmasına ve hakkında pozitif söylenen onca şeye rağmen süresinin uzunluğundan ötürü hep izlemeyi ötelediğim film olmuştu. Eve tıkıldığımız şu dönemde cesaretimi de toplayıp izledim. Gerçek anlamda bir şaheser olduğu çok net. Sergio Leone dokunuşu ve Robert De Niro gibi bir efsanenin oyunculuğu ile tam bir romanımsı film izledim. Sürenin izlerken farkına dahi varamadım. Kaliteli film izlemeyeli harbiden de çok zaman olmuş.

Filmin orjinali 3 saat 40 dakika olarak çekilmiştir. Ancak o dönem için bu süre fazla uzun bulunmuş ve yapımcı şirket filmi yayınlamadan önce montajda kırpmak suretiyle yarım saat kadar kısaltmıştır. Kırpılarak orjinalliği katledilen film, ilk seferinde hiç beğenilmemiş ve o senenin en kötü filmi seçilmiştir. Daha sonra yapılan hatanın farkına geç de olsa varılmış; film tekrar montajlanmış ve ilk yapım tarihinden tam on yıl sonra on senenin en iyi filmi seçilmiştir.
Film, De Niro'nun bir afyon batakhanesinde afyon çekmesiyle başlar ve hikaye anlatılır, tüm senaryo zamansal olarak ileri gidişler ve geri gelişler şeklinde kurgulandığı için montaj sırasında kısaltılması filme büyük zarar vermiştir. Filmin bitiş sekansı Robert De Niro'nun yere uzanıp pis pis sırıtması şeklindedir. İlk gösterimden çıkan bir seyirci sinemanın karşısında çıkanları izleyen Sergio Leone'yi tanır ve yanına giderek tebrik eder, hemen peşi sıra bir soru sormak istediğini söyler ve Robert De Niro'nun film sonunda öyle pis pis sırıtmasının anlamanı sorar. Usta yönetmen gülümser ve filmin başlangıç sahnesini hatırlatır. Daha yönetmen sözünü bitirmemiştir ki izleyici onu susturur ve sorusunu geri aldığını söyler, zira bütün hikayenin afyon çeken bir adamın kabusundan ibaret olmasından korkmuştur. İşte zaten bence de filmdeki esas ustalık da tam olarak bu tarz soru işaretleri doğurabilmesinden kaynaklanmaktadır.