Beğendiğim Jim Jarmusch filmi ki normalde anlamadığım için beğenmiyorum. Çok samimi sıcak geldi bana. Bunda Adam Driver ın etkisi de çok büyük.

Oldukça sakin ve sıradan bir hayat anlatılıyor. Ön planda şiir yazan bir otobüs şoförü ve eşi var. Mutlu, huzurlu ve daha iyi bir hayat için umutlu insanları izlemek keyif verdi bana. Yazılan şiirler de dingin bir müzik eşliğinde okunuyor filmde. Kahkaha attığım bir sahne de oldu, pek hüzünlü bir film değil. Hepimiz günlük hayatımızda bazen bazı yaşadığımız bazı şeyleri birbiriyle ilişkilendirmişizdir. Yani mesela okuduğunuz bir kitapta harika çikolatalı keklerden bahsedilirken bir anda burnunuza o kekin kokusu gelir, mutfağa gittiğinizde bir bakarsınız ki anneniz kek yapmış. Bunun gibi tesadüfler çok vardı burada. Bu yönden de hoşuma gitti. Yavaş ilerleyen ama içinizi huzurla dolduran bir yapım...