“Olmayın riyâkarlık edenlerden, bir yanda yüksek sesle Kur’an’ı dillendirirken, öte yanda ahlâksızlığını sakladığını zannedenlerden” Film, 14. yüzyılda yaşamış İranlı şair Hafız Şirazi’nin açık bir mesaj niteliğindeki bu dizeleriyle başlıyor.
Fransız-İranlı gazeteci Freidoune Sahebjam tarafından 1994 yılı tarihinde kitap olarak çıkarılan ve 2009 yılında beyaz perdeye uyarlanan 1986 yılında İran’da recme (taşlanarak öldürme) maruz kalan bir kadının gerçek yaşam hikâyesini anlatıyor.
Soraya’da gördüğüm; sadece masumları, kadınları ve şeriat mağdurlarını değil aynı zamanda medeniyet taşıyan tüm fikirleri barındıran bir yüzdü. Recm edilen sadece Soraya değildi, fikirlerdi. Belki de bu nedenle İran, filmin dünya çapındaki gösterimlerine ambargo uygulamaya kalktı. Sonuç olarak durdurulamadı ve film birçok ülkede olduğu gibi Türkiye’de de vizyona girdi. Milyonlar öğrendi Soraya’nın hikâyesini. Peki, ekrana bakmaya korktuğumuz bu filmde kaç kişi cevap verebildi? Onun son sözleriydi:
“ … Bunu bana nasıl yapabildiniz?
Bunu herhangi bir insana nasıl yapabiliyorsunuz? “

"Kadınların sesi burada değersizdir, sesimi kendinle birlikte götürmeni istiyorum." #Susamam

İzlerken insanın tüylerini diken diken eden film. Bağnazlığın ne olduğunu çok güzel anlatan bir film. Ama izlerken sinirden başınıza ağrılar giriyor.

Hayvanları neden insanlara tercih ettiğimi bana tekrar hatırlatan film... Dünya üzerinde kötülük diye bir şey varsa; bu kesinlikle insanla gelmiş ya da insan tarafından keşfedilmiş bir şeydir.

Sanırım izledikten sonra etkisinden en uzun süre kurtulamadığım filmdi. İnsanların bağnazlıklarının ve içlerindeki kötülüğün, merhametsizliğin beyaz perdeye yansıtılmış hali desem yanlış olmaz.. #filmeleştirisi