Hiç şüphesiz 20. yüzyılın en güçlü Fransız yazarlarından biri ve edebiyat dünyasına adını altın harflerle yazdırmış olan Albert Camus, 1913'te Cezayir'de doğdu. Varlıklı olmayan bir ailede geçen çocukluğu döneminde babasını 1.Dünya savaşı sırasında kaybetti. Evlerde hizmetçilik yaparak oğlunu okutmaya çalışan annesine rağmen Camus, özgür bir hayat sürebilmeyi istiyordu ve genç yaşta evinden ayrıldı. Cezayir Üniversite'sindeki eğitimi sırasında sağlığını kaybetti ve 1930 yılında vereme yakalandı.

Hastalığı sebebiyle üniversitenin futbol takımındaki kaleciliğini bırakmak zorunda kaldı. Hastalığının yaratmış olduğu burhanlar sebebiyle üniversitedeki felsefe eğtimini ancak 1936 yılında tamamlayabildi. Camus, 1955 yılına kadar yükselen kariyerini Fransız "L'Express" dergisinde başladığı yazarlıkla birlikte en üst noktasına taşımıştı. 1957 yılında Nobel Edebiyat Ödülü'nü kazanmasıyla en üst seviyeye ulaşan ünü, Camus'yü yaşadığı yüzyılın en büyük edebiyatçılarından birisi haline getirmişti. Pek çok insanın genel kanısı; almış olduğu Nobel Edebiyat Ödülü'nün bir önceki yıl yazmış olduğu "Düşüş" romanı için değil, idam cezasına karşı yazmış olduğu "Réflexions Sur la Guillotine" makalesi için verildiği yönünde olmuştur.

Camus, 4 Ocak 1960'ta, Fransa'nın küçük bir kasabasında geçirdiği trafik kazası sonucu hayatını kaybetti. Kaza sonrasında mantosunun cebinde bir tren bileti bulunmuş ve bu da gideceği yere önce trenle gitmeyi planladığı şeklinde yorumlanmıştı. İşin ilginç yanı, Camus daha önce başına gelebilecek en tuhaf ölüm biçiminin ne olabileceği şeklinde yöneltilen bir soruya cevaben, araba kazasında ölmesinin tuhaf olacağı şeklinde bir cevap vermişti. Kazanın gerçekleştiği Facel Vega marka otomobilin sürücüsü ve yakın dostu da Camus'yle birlikte hayatını kaybetmiştir.