Doktor, kısa hikaye yazarı ve oyun yazarı Anton Pavloviç Çehov, 29 Ocak 1860 tarihinde Azak denizi kıyısında Taganrong'ta doğdu. Bakkal olan babası sert ve otoriter bir adamdı. Bakkalda çıraklık yapan Çehov, ilk ve orta öğrenimini doğduğu kentte tamamladı. 1879 yılında tıp öğrenimi görmek üzere Moskova'ya gitti. Öğrencilik yıllarında ailesine destek sağlamak amacıyla gazete ve dergilere takma adla yazılar yazılar ve kısa mizahi öyküler yazdı. 1884 yılında tıp öğrenimini bitirdiğinde yazdıklarıyla da yaygın bir üne sahip olmuştu. Dönemin önde gelen dergilerinden Yeni Zaman dergisinde öykülerini kendi adıyla yayımlamaya başladı. Doktorluğu sırasında hastalarından para almadı. Yazılarıyla geçimini sağladı. Dünyaca ünlü rus tiyatro yazarı ve modern kısa hikayelerinin kurucularından olan Çehov, hikayelerinde kendi gibi, hüzünlü ve incinmiş çocuklara yer verdi. Çehov'un sahnelenen ilk trajik oyunu "İvanov" çok beğenildi. Önceleri hep mizahi eserler yazan Çehov, 1889'dan sonra trajik eserler yazdı. Çehov, insanların içinde bulunduğu kötü koşulların değişmesi için herkesin sorumluluk duyması ve birşeyler yapması gerektiğine inanıyordu. Bunun için tutuklu ve sürgünleri bulunduğu yerleri ziyaret etti. Bunları dile getirdi. 1891'de çıktığı Avrupa gezisi sonrasında en güçlü eserlerinden olan "6 Numaralı Koğuş" u yazdı. Özgürlükçü düşünceyi savundu. 1894'te ciğer kanaması geçirdi. Tüberküloz olduğu anlaşıldı. Güney Kırım'a gitti.Döndüğünde de en üretken dönemini yaşadı. 1896'da "Martı", 1899'da "Vanya Dayı", 1901'de "Üç Kızkardeş", 1904'te "Vişne Bahçesi" gibi baş yapıtları sahnelendi. 1901'de Martı'nın ünlü oyuncusu Olga Knipper ile evlendi. Sağlığı giderek kötüleşti. 15 Temmuz 1904'te Almanya'daki Badenweiller sağlık merkezinde hayata veda etti. Cenazesi Moskova'ya götürülerek toprağa verildi. Ellerinden birşey gelmeyen insanların çaresizliğini başarıyla yansıtan Çehov, oyunlarında ihtilal öncesi umutsuz bir ortam içinde yaşayan soyluların ve aydınların iç dünyalarını, insan doğasını realist bir biçimde dile getirerek yeni bir çığır açtı. Anton Pavloviç Çehov 1888'de Puşkin Ödülü'nü 1889'da Griboedov Ödülü'nü aldı. 1900 yılında Çar tarafından Rusya Edebiyat Akademisi'ne seçilen Anton Pavloviç Çehov 1902 yılında Çar'ın Maksim Gorki'nin akademi üyeliğini onaylamaması sebebi ile Akademiden ayrılır.