Şair ve yazar Cahit Sıtkı Tarancı, 2 Ekim 1910'da Diyarbakır'da doğdu. Asıl adı Hüseyin Cahit'tir. İlk öğrenimini Diyarbakır'da tamamladı.Daha sonra orta öğrenimi için İstanbul'a giden Tarancı Saint Joseph Lisesi ve Galatasaray Lisesi'ni bitirdi. Sonra İstanbul'da Mülkiye Mektebi'nde ve Yüksek Ticaret Okulu'nda okudu. Yüksek öğrenimini tamamlamak için Paris'e gitti. (1938-1940) öğrenimi sırasında Paris Radyosu'nda Türkçe yayınlar spikerliği yaptı. 2.Dünya savaşı nedeni ile Türkiye'ye döndü. Ankara'da çeşitli kurumlarda çevirmenlik yaptı. 1951'de Cavidan Tınaz'la evlendi. 1954'te ağır bir hastalığa yakalanarak felç geçirdi. 13 Ekim 1956'da tedavi için götürüldüğü Viyana'da vefat etti. Ankara'da toprağa verildi. Şiir; "Kelimelerle güzel şekiller kurma sanatıdır." diyen Tarancı, sanat için sanat ilkesine bağlı kaldı. Vezin ve kafiyeden kopmamış ama ölçülü veya serbest her türlü şiirin güzel olabileceği inancını taşımıştır. Açık ve sade üslubu vardır. Şiirlerinde en çok yaşama sevinci ve ölüm temalarına yer vermiştir. Ayrıca yitik aşklar, mutlu sevdalar, yalnızlık, çocukluk özlemi de şiirlerine konu olmuştur. "Otuz Beş Yaş", "Memleket İsterim", "Abbas" gibi şiirleriyle zirveye ulaşan Tarancı, Cumhuriyet dönemi Türk şiirinin en önemli şairlerinden biri olmuştur. "Otuz Beş Yaş" şiiri ile 1946'da Cumhuriyet Halk Partisi tarafından düzenlenen yarışmada birincilik kazandı. Mektup, deneme ve öykü türlerinde de eserleri olan Cahit Tarancı'nın ailesinin Diyarbakır'daki evi 1973 yılında "Cahit Sıtkı Müze Evi" olarak ziyarete açılmıştır.