Romancı, gazeteci, siyasi aktivist ve kısa öykü yazarı Gabriel García Márquez, 6 Mart 1927'de Kolombiya, Aracataca'da doğdu. Tüm Latin Amerika'da Gabo takma adı ile tanınan Márquez, Bogota'da National University Hukuk Fakültesi'ne devam etti, ancak bitirmeden gazeteci olarak çalışmaya başladı. 1950'li yıllarda Latin Amerika'nın birçok gazete ve dergisinde yazılar yazdı. 1940'da itibaren lise yıllarında yazdığı şiirlerini Juventud'daki okul dergisinide yayımladı. Genç yaşından itibaren politik ve eleştirel yazılar yazdı. 1958'de Mercedes Borcha ile evlendi. Bu evlilikten 2 çocuğu oldu. 20. Yüzyılın en önemli yazarlarından birisi olarak nitelendirilen Márquez, en önemlisi sıradan ve gerçekçi durumların aksine sihirli öğeleri ve olayları kullanan, büyülü gerçekçilik olarak adlandırılmış bir edebiyat tarzı yaygınlaştırdı ve eserleriyle büyük bir ticari başarı elde etti. 1967'de yayımladığı "Yüzyıllık Yalnızlık"adlı romanı ile tüm dünyada tanınan ve çok okunan yazarlar arasına girdi. Başarısını; "Babamızın Sonbaharı"(1975), "Kırmızı Pazartesi"(1981), "Kobra Günlerinde Aşk"(1985) gibi eserleriyle sürdürdü. Nobel Komitesi'nin; "Fantastik ve gerçekçi yazımın bir arada bulunduğu hayal gücünün zengin dünyasından oluşmuş, bir kıtanın hayatı ve ihtilaflarını yansıtan romanları ve kısa öyküleri için" açıklamasıyla 1982 Nobel Edebiyat Ödülü Márquez'e verildi. Kolombiya'da doğan ancak daha çok Meksika'da yaşayan Márquez, 17 Nisan 2014'te Meksika'da evinde hayata veda etti. Ölümünden sonra, Kolombiya Cumhurbaşkanı Juan Manuel Santos, onu "bugüne kadar yaşamış en büyük Kolombiya'lı" olarak lanse etmiştir. Yazarın arşivi ölümünden sonra ailesi tarafından Amerika'nın Teksas Üniversitesi'ne 2.2 milyon dolara satıldı. 2015 yılında The Washington Post'un bulunduğu arşivlere göre; FBI'ın 24 yıl boyunca (1961-1985) Márquez'i takip ettiği ortaya çıktı. Takibin sebebi, Kübalı haber ajansı Prens Latina'nın kuruluşuna yardımcı olması olarak gösterildi.