Sonunda bitirdiğim için kitaptan bir alıntı paylaşmayı hak biliyorum. Çünkü çok zor bitti kitap.
"Tüm dünyada her şeyi kurtlu cesetlere dönüştürecek ölüm eşikte dururken ruh inceliğinin ne değeri var?"

"Oysa insanın aklını kullanabilmesi için en başta iç güvenine ve huzura ihtiyacı vardı.” #alıntı

"... normalliğin temel ölçütlerinden biri, kişinin kendisini iyi hissedebilmesidir. Bu ise yalnızca yaşamın sürdürülmesini değil, insanın dünya içinde kendine özgü bir yer edinebilmesini ve yaşamından doyum sağlayabilmesini de içerir."

"En korktuğu şey küçük görülmekti. İnsanlardan her zaman kendini aşağı görmüştü. Hatta küçük görmüştü. Görmüştü ama başkası tarafından öyle görülmek onu çok üzerdi." #alıntı

"Asıl suçlular; bugün sizin, onun, ötekinin büyük adam diye adlarını saygı ile andığınız kimselerdir." #alıntı

Bu tarz dizi ve filmlere yer verilmemeli bence...
Gülseren Budayıcıoğlu acaba hastalarının mahremiyetlerini senaryolaştırıp çifte kazanç sağlamayı nasıl etik bulabiliyor anlaması güç, üstelik toplum olarak kötüye özendiren dizi de ne ararsan var. psikopat bir büyükanne şimdilik Nalan annesi olarak biliyor, tuhaf bir eş adayı, muhtemel bir tecavüz hikayesine dayalı korse hikayesi bunlar eğer gerçekse de lütfen gizli kalsın...

"Parayla, yatla, katla, ihtişamla insan mutlu olamaz. O yatlarda, katlarda sevgi varsa, güven varsa, paylaşım varsa ancak o zaman insanlar bunların içinde mutlu olurlar. İnsanoğlunun doğası bunu ister."

"Biz hep böyle, her şeyde birlik olsak, kimse bize diş geçiremez. Bize dağlar, şahlar dayanamaz. Hiç kimse... Yeter ki böyle birlik olalım."

"Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük,
Gören körler mi, Gördüğü halde görmeyen körler." #kitapalıntıları

"Kendini budala göstermek için her çabaya giriyor, en ufak bir hırs belirtisi göstermiyor, kendi dehasının farkında değilmiş de çok daha deneyimli olan Druot’nun söylediklerini yerine getiriyormuş, onsuz kendisi bir hiç olurmuş gibi yapıyordu. Böylece pekala iyi anlaşıyorlardı..."