- Yalnız ne demek anlıyor musunuz? - İyi de ne demek yalnız? Yani kimseyi görmüyor musunuz? - Hayır, hayır, birini görmekse görüyorum, ama yine de yalnızım.
"Gök o kadar yıldızlı,öyle açıktı ki,insan başını kaldırınca ister istemez ''şu göğün altında çeşit çeşit hırçının ,huysuzun bulunması mümkün mü ?''diye sormaktan kendini alamıyordu." #kitapalıntısı
"Bir anda gelip geçen güzelliğin neden böyle kısa ömürlü olduğunu ve artık bir daha geriye dönmeyeceğini içiniz burkularak düşünür, sevmeye bile vakit bulamadığınız bu aldatıcı,bu bir işe yaramaz güzelliğe ta derinden kırılırsınız…" #kitapalıntısı
"Herkes gerçekte olduğundan daha sertmiş gibi görünmeye çalışır, sanki herkes açıkça dışa vurunca duygularıyla alay edileceğinden korkmaktadır." #alıntı
Bazıları bu kitap için yazarın evrim geçirmesi sonucu olarak değerlendiriyor ki bence böyle bir değerlendirme hata olur. Bu eseri yazarın erken dönem yazarlığı sırasında yazılmış bir hikayesidir. "Öteki" isimli romanı eleştirmenlerden çok kötü ve haksız eleştirilere maruz kalınca üstad bir dönem yazarlığa küsmüş daha sonra politik olaylara karışmış, idam edilme noktasında son anda affedilmiş ve sonrasında yeraltından notlar, suç ve ceza, budala gibi başyapıtları gelmiş. bunlar da 2. yazarlık dönemi olarak betimlenir farklı kaynaklarda. Açıkçası ben "Beyaz Geceler"'i okuduğumda diğer başyapıtlarından çok da farklı bir üslup gördüm diyemem. Şurası kesin kitap diğer kitapları kadar yoğun bir edebiyatı içermiyor, psikolojik analizler, ruh betimlemeleri diğer eserlerinde alışılageldiği kadar ağır ve okuyucu yorabilecek cinsten değil. Daha yüzeysel ve de kolay okunur bir tarzda yazılmış. Ama şu da bir gerçek ki; üstadın yazdığı hiçbir şeyde, en yüzeysel görüneninde bile bir sığlık yoktur; muhakkak bir derinlik vardır. Beyaz Geceler'de karanlıklar içinde kalmış, fark edilmemiş ve hep hüsranla karşılaşmış bir adamı anlatmıştır Dostoyevski(buradaki hüsrandan kasıt hayalini kurduğu kadınlarla gerçek hayatta beraber olamamak.) Okuyanlar bilir söz konusu Dostoyevski olduğunda, eserlerinde hep iyi yürekli ama hep dışlanmış, horlanmış ve kaybetmiş adamlardan bahsediliyordur. Kolay okunan ve üstadın elinden çıktığı belli olan bir klasik. Benden her zaman geçer not alacak bir başyapıt:)
"Kalbim içimde konuşup dururken susmayı beceremem ben."#alıntı