En kötüsü söyledikleri sözler değildi. En kötüsü benden nasıl nefret ettikleriydi. Benimle ilgili her şeyden nefret ediyorlardı. Hani, senin her şeyini seviyorum, derler ya, onlar da benim her şeyimden nefret ediyorlardı. Nefret etmedikleri hiç bir yanım yoktu. #alıntı

Muhteşem bir kitap. Tek kelimeyle eşsiz. AİDS hastalığına tutulmuş bir kadın ve ona aşık bir adamın dokunaklı hikayeleri. Okurken deyim yerindeyse her şeyin silikleştiği ve satece kitap kahramanlarının kaldığı çok güzel bir yapıt. Kitabın tüm geliri de AİDS hastalarına bağışlanıyormuş. Bu da ayrı güzel zaten.

“Birbirinin benzeri olan şeyleri bir araya koyarsın, aynı olanlarla olmayanları ayırırsın. Ömrüm boyunca bunu yaptım. Herkes her şeyi birbirine karıştırıyor. Her şeyi aynı yere atıyorlar. Çöplükler böyle oluşuyor. Çöp diye bir şey yoktur oysa . Kaldırıp attığımız şeylerin karşılığıdır çöplük.
Ondan vazgeçemem, diyorsun. Vazgeçmek istiyorsun, ama bunu yapamıyorsun. İşte çöp oldu bile. Hem ondan vazgeçmek istemiyorsun, hem de vazgeçeceğini pekâlâ biliyorsun.” #Kitapalıntısı