"Bir insanın, kendisine zulmedene gülümsemeye mecbur bırakılmasından daha beter bir zulüm olamazdı yeryüzünde." #alıntı

“Kibar kibar gezinip duran güleç yüzlü adamların, herkese göz yaşartıcı bir sevgiyle yaklaşan hanım hanımcık teyzelerin, namus ve ahlak söz konusu olduğu vakit mangalda kül bırakmayan bazı insanların, bazı çıtkırıldım gençlerin ya da yaralı bir kedi görünce gözyaşlarını tutamayan sevimli ve yufka yürekli amcaların ne tür dolaplar çevirdiğini öğrenmek çok fena sarsıyor onu.” #kitapalıntıları

"...Ardından da tuttum, zaman denilen büyük silginin himmetine sığındım." #alıntı

“Gökyüzü bile insana daha yakın, baksana, elimizi uzatsak dokunacağız sanki.” #alıntı

"Acaba alışabilir miyim diye uzun uzun baktı etrafına.Ardından da,şu dünyada insan nelere alışmıyor ki dedi kendi kendine." #alıntı

Müthiş cümlelere sahip kitap. Karakterler müthiş çizilmiş. Artık Hasan Ali Toptaş gördüğümde artık tereddüt bile etmeden alıyorum. Okuduktan sonra benimde hayatım heba oluyor diyor insan.

"...Biliyor musun, onlarla birlikte ölemedim diye ben derin bir mahcubiyet duydum sonraki yıllarda. Hatta zaman zaman, onların yaşayamadığı yılları da yaşıyormuşum gibi utandım." #alıntı

"Teğmen öküz, bugün dayak atan komutan da hayvan diye bağırdı bana. Karargahtaki subay da it dedi. Bu fukaralar insanı yüce, hayvanı da aşağılık bir şey sanıyorlar." #kitapalıntısı

"Ben hayatın uzak ve yorucu bir köşesine hızla gidip gelmiş gibi oldum bir bakıma. Ardından da tuttum, zaman denilen büyük silginin himmetine sığındım." #kitapalıntısı

"Gökyüzü bile insana daha yakın, baksana, elimizi uzatsak dokunacağız sanki." #alıntı