"Buna karşılık bu klon hikayesinin akla gelmedik bir yanı da olabilir.Yani klon,orjinal olanın kaba bir taklidi,ironik ve acayip bir çeşitlemesi olarak ortaya çıkabilir.Bu olasılıktan yola çıkarak bizdeki "Oedipus" psikolojisini altüst edecek pek çok durum hayal edebiliriz.Örneğin geleceğin klonlarından biri babasını ortadan kaldırabilir;annesiyle yatmak için değil de-zaten artık bu da imkansız;çünkü ortada yalnızca hücre-anne kaldı ve bir kadının baba olma ihtimali oldukça kuvvetli-kendi özgün konumuna yeniden ulaşabilmek için.Ya da tersine kopyası tarafından diskalifiye edilen orjinal,kendi klonundan intikam alabilir.Çocuk ile ebeveyni ile arasındaki çatışmalar artık söz konusu olamayacağı için orjinali ile onun kopyası arasında çıkacak her türlü çatışma hayal edilebilir." #alıntı

"Hiçbir şey bize, tek hamlede ortaya çıkan ya da yok olan şeylerden; zincirleme doluluğu izleyen zincirleme boşluktan daha büyük bir haz vermiyor." #kitapalıntısı

İnsan önyargısızdır.İster canlı olsun ister cansız,tıpkı dünyanın geri kalanına yaptığı gibi kendini de kobay olarak görür.Tıpkı diğer türlerin kaderlerinde rol aldığı gibi,kendi türünün kaderini de keyifle oynar.Kör bir istekle daha fazlasını bilmek istediği için,diğer türler karşısında gösterdiği kayıtsızlık ve yırtıcılıkla kendi sonunu programlar.Onu aşırı bencil olmakla suçlayamayız.O güne dek kadere teslim olmuş diğer türler için hazırladığı,sonu bilinmez deneysel bir kadere adar kendini.Kendini koruma içgüdüsü gibi bir şey bu doğal kaderin parçasıyken ,yeni deneysel kader bunu benzer tüm kavramları silip süpürür.Böyle bir durum,özlemle ve pişmanlıkla ilgili,korunmaya ve muhafaza etmeye yönelik ekolojik takıntının ardında bulunan bambaşka bir eğilimin üstün geldiğine işaret eder;"Türün sınırsız bir deneylemeye kurban edilmesi eğilimi." #kitapalıntısı

Bana homosapienslerin yerleşik düzene geçtikten sonra hem modern yaşamın katı kuralları altında ezilmelerini hem de kendi doğalarını değiştirmek için verdikleri savaşı çok güzel anlatan bir kitap tadı verdi. Genelde iç karartan şeyler okumam ama yazarın: 'bakın şu seveple depresif hissediyoruz, fark ettiniz mi?' yaklaşımı ilginç geldi. Çok güzel tespitler var; özellikle mutsuzlukla, hayal kırıklıkları ile ilgili olarak.

Günümüz lanetleri üzerine denemeler. Hayat nedir? Alternatifi var mıdır? Duygu nedir? Bizim için vazgeçilemez olduğunu düşündüğümüz ne kadar duygu ve arzu varsa; bunlarsız bir hayatın nasıl olacağını biraz da kendinize sorular sormanızı sağlayacak şekilde yazmış kitabını Fransız düşünür... Modern hayatın ikilemleri arasında kalan modern insan için bence okumaya değer bir kitap..