-
- Salim Agasoy
- 5 a
"Yaşayarak intihar etmeyi seçenlere yardım edilemez... Bir stil meselesi. Ya ağzına soktuğun bir 38'lik ya da ölene kadar kendini oksijenle zehirlemek."
-
- Feel
- 6 a
"Uyku. İnsana verilmiş tek mucize. Kendinden geçmek. Gözleri kapatıp huzura dalmak. Ve uyandığında yeniden başlamak." #alıntı
-
- Semih Aydın
- 7 a
"Belki de varlıklarından şüphe ettiğim bütün duygular içimde ama onları uyandıracak olanlar ortada yok." #kitapalıntıları
-
- Kemal Türkmen
- 9 a
"Ölümü herkesten çok arzulayan , intihar eğilimleri fazlasıyla gelişmiş ve kendine zarar vermeyi ibadet haline getirmiş bir insanın bedeninin hayatta kalmaya çalışması çok büyük bir çelişkiydi."
-
- Cemil
- 1 y
Yoldan fazlasıyla çıkmış, hayattan hiçbir şey beklemez duruma gelmiş iki kafadarın genelde Afrika taraflarında geçen maceraları ve hayata tutunma çabaları şeklinde özetlenebilir. birbirlerinden bu kadar ayrı kişiliklerde olan iki insanın bu kadar yakın bir dost olabilmeleri ilginç geldi bana. Ayrıca kitabın da kurgusunu da o tadına doyulmaz diyaloglarını da çok beğendim. Hakan Günday bu işi kesinlikle bilen bir arkadaş:)
"Hepsi yaralar,sonuncusu öldürür!"
-
- Bilir Kişi
- 2 y
"Ben sadece fazlasıyla ciddiye almıştım, küçükken babamın bana birini üzdüğümde söylediği o sözü. “Kendini karşındakinin yerine koy” ve ilk başlarda bunu o kadar çok yapmıştım ki, bir gün dönüş yolunu yani kendimi bulamadım. #Kitapalıntısı
-
- Mert
- 2 y
"Ama kim kimi kurtarabilmişti şimdiye kadar? Beni kim kurtaracaktı? "Kurtuluş" dedim. "Ankara'da bir mahalle." fazlası değil. Belki bir de Bob Marley'in en iyi şarkısı. Daha fazla düşünmeye gerek yok.
Adı her yerde kendisi yok!" #alıntı
Adı her yerde kendisi yok!" #alıntı
-
- Ayşe Şema Betil
- 2 y
"Yaşayarak intihar etmeyi seçenlere yardım edilemez... Bir stil meselesi. Ya ağzına soktuğun bir 38'lik ya da ölene kadar kendini oksijenle zehirlemek." #kitapalıntıları
Hiç uykum yok. Hiç uyuyamıyorum. Domuz gibi içiyorum. Ama gözlerimi kapalı bile tutamıyorum. Sabaha beş saat var. Annemi düşünüyorum. Nerededir şimdi? Aynada kendime bakıyorum bazen. Ve tek kelime etmesem bile vücudum yaşadıklarımı, hayattan ne anladığımı anlatmaya yetiyor. Sağ omuzuma kendi çizdiğim kelebek, beğenmediğim için üzerine attığım çarpı işareti ve altında aynı kelebeğin bir Japon tarafından çok daha iyi işlenmişi. Sol dirseğimin iki parmak yukarısındaki kurşun yarası. Bileklerimdeki otuz dört dikiş. Medeniyeti bir aralar, herkes gibi yaladığımı kanıtlayan apandisit ameliyatımın izi. Ve sırtımı kaplayan, Tanrı'nın yüzü. Bilmiyorum... Hızlı yaşadım. Ama genç ölmekten çok, hızlı yaşlandım! Ama hayattayım.