-
- Semih Aydın
- 3 a
"Öfke ne kadar aptallaştırabiliyor insanı! Öfkeliyken hiçbir şeye karar vermeyin..." #alıntı
-
- Serdar
- 4 a
“Yapayalnız olmanın, tek başına kalmışlığın sonsuz acı verici karanlık duygularıyla doluvermişti birden yüreği.” #kitapalıntısı
-
- Mehmet Ali
- 4 a
"İnsanın en çok ne ağrına gidiyor biliyor musun?
Onların bir şeyleri uyduruyor olması değil, sonuçta yalanı her zaman bağışlamak mümkün, hatta bu insanı hakikate götüren hoş bir şeydir. Bu uydurdukları yalanlara kendilerinin inanıyor olması sıkıyor insanın canını..."
Onların bir şeyleri uyduruyor olması değil, sonuçta yalanı her zaman bağışlamak mümkün, hatta bu insanı hakikate götüren hoş bir şeydir. Bu uydurdukları yalanlara kendilerinin inanıyor olması sıkıyor insanın canını..."
-
- Sempatik
- 5 a
"Herkesin akıllı olmasını beklemenin çok uzun süreceğini anladım... Bir de bunun hiç bir zaman gerçekleşmeyeceğini... İnsanların değişmeyeceğini, onları değiştirebilecek kimsenin bulunmadığını ve bunun için çaba göstermeye değmeyeceğini!"
-
- Serdar
- 5 a
"Her şey insanın içinde yaşadığı ortama, koşullara bağlıdır: Her şeyi belirleyen ortamdır, insansa bir hiçtir." #alıntı
-
- Hüseyin Demke
- 5 a
“Hem her şey insanın kendi elinde hem de insan yalnızca korkaklığı yüzünden ne fırsatlar kaçırıyor.” #kitapalıntıları
-
- Sempatik
- 6 a
“Bazen hayatta öyle karşılaşmalar olur ki, hem de hiç tanımadığımız insanlarla, bir tek sözcük bile konuşmadan, birdenbire, tek bir bakışla ilgilenmeye başlayıveririz.” #efsanekitaplar
-
- Hüseyin Demke
- 6 a
"O sıralar öğrenmek istediğim şey bambaşkaydı, bambaşka bir şey yön verdi ellerime; bir an önce öğrenmek istediğim bir şey vardı: Ben de herkes gibi bir bit miydim yoksa bir insan mı ? Önüme çıkan engeli aşabilir miydim, aşamaz mıydım? Eğilip iktidarı yerden almaya cesaret edebilecek miydim, edemeyecek miydim! Titreyen bir yaratık mıydım, yoksa hakları olan biri mi ? "
-
- Cenk??®️
- 6 a
“Ruhunun derinliklerine, yalnızlığın acısı çöktü. Kendini her şeyden ve herkesten uzak hissetti.”
Fyodor Mihayloviç Dostoyevski (1821-1881): İlk romanı İnsancıklar 1846'da yayımlandı. Ünlü eleştirmen V. Belinski bu eser üzerine Dostoyevski'den geleceğin büyük yazarı olarak söz etti. Ancak daha sonra yayımlanan öykü ve romanları, çağımızda edebiyat klasikleri arasında yer alsa da, o dönemde fazla ilgi görmedi. Yazar 1849'da I. Nikola'nın baskıcı rejimine muhalif Petraşevski grubunun üyesi olduğu gerekçesiyle tutuklandı. Kurşuna dizilmek üzereyken cezası sürgün ve zorunlu askerliğe çevrildi. Cezasını tamamlayıp Sibirya'dan döndükten sonra Petersburg'da Vremya dergisini çıkarmaya başladı, yazdığı romanlarla tekrar eski ününe kavuştu. Suç ve Ceza Dostoyevski'nin bütün dünyada en çok okunan başyapıtıdır.