"Can çıkmadan huy çıkmaz," derdi rahmetli annem. "Aile terbiyesi, çevre, eğitim bir yere kadar. Özünde insan hep aynı insandır." #alıntı

"O kadar zor olmasa gerekti. Fakat gösterdiğim her çaba hüsranla sonuçlanır, unuttum dediğim anılar eskisinden daha güçlü uyanır, bastırdım dediğim hisler eskisinden daha beter kabarmaya başlardı yüreğimde. Ne yazık ki, onun çok derinlere nakşolmuş varlığını bir türlü söküp atamazdım içimden." #kitapalıntısı

Ahmet Ümit kusura bakmasın ama bu kitabından gerçekten de çok sıkıldım. Kitabın abartmıyorum %75'i, belki daha fazlası monolog şeklinde yürüyor. Bir süre sonra okurken çıldıracak gibi hissediyorsunuz. Bazı detaylar tekrarlanmış ve de doğal olarak okuyucuyu bayıyor. Sanki kitap kalın olsun diye kasılmış boşu boşuna, Gereksiz, anlamsız betimlemeler baştan aşağı kitaba hakim olmuş. Umberto Eco'culuk yapmaya çalışmış ama olmamış Sayın Ümit #kitapeleştirisi

517 sayfayı keyifle okudum. Sonu artık her Ahmet Ümit kitabında olduğu gibi vrucu ve şaşırtıcıydı. Katil olanı ben anlamadım vallahi, standart kesin katil budur diyemiyorsunuz. Sadece bir kurgusal roman değil, aynı zamanda tarihsel bir kitapolma özelliği bulunur.