-
- dönence
- 1 a
"konuşmamak ne iyi, bir bilsen. İnsan elbette konuşmak istiyor; dert yanmak, haklı çıkmak istiyor. Fakat kelimeler insaan ihanet ediyor, insan kendine ihanet ediyor."
-
- Deniz
- 1 a
“Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra beni kimse okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum." #alıntı
-
- Tarık Veysi Acar
- 1 a
"Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun?"
-
- Tekin Çelen
- 4 a
"Bir gün beni fark ettiğinde, beni fark etmenin artık benim için fark etmeyeceğini fark edeceksin."
-
- Tarık Veysi Acar
- 5 a
"Ne yapacağımı bilmeden odalarda dolaşıp durdum... Bir şeyler yapmak, birilerine gitmek, ne bileyim dert yanmak, ondan şikayet etmek, bana yapılan bu haksızlığı ortaya döküp sızlanmak istemeliydim. En azından, herkesin yaptığını yapmak gelmeliydi içimden. Belki de bütün bunları istiyordum, harekete geçemiyordum. Üstüm başım dağınık, sokaklarda sürükleniyordum. Söze nereden başlanacağını bilemiyordum herhalde: Durup dururken birine giderek söze başlayamazdım ya. Fakat biri benimle konuşmaya başlayınca da, söz dönüp dolaşıp buraya gelecek diye korkuyla iç geçiriyordum; göğsüme bu mesele saplanıyordu. İşten erken kaçıyor, meyhanelerde oturuyordum öğleden sonraları." #alıntı
-
- Muzo
- 7 a
"Bugün için insanlık ölmüşse de, onun ilkeleri akıllara durgunluk verecek bir canlılıkla aramızda yaşamağa devam edecektir. İnsanlıktan paylarını alamayanlar için o zaten bir ölüydü; onun bu kadar uzun yaşamasına şaşılıyordu." #kitapalıntısı
-
- Deniz
- 8 a
"Her geçen gün yeni suçlar öğreniyor insan. Okudukça, düşündükçe, yeni insanalar tanıdıkça sadece günahlarının arttığını hissediyor." #alıntı
-
- seda
- 8 a
"İyi romanların okuyucusu olmaktansa, kötü romanların kahramanı olmak istiyordu." #kitapalıntıları
-
- Tarık Veysi Acar
- 9 a
"Girmesine girerim de albayım, çıkması zor olur diye korkuyorum. Bugünün doktorları, insanın delirdiğini çok kolay kabul ediyorlar da, iyileştiğine inanmakta biraz nazlanıyorlar. Bu akıl hastanesi, turnikeye benziyor, albayım; hani tren istasyonlarında var ya." #kitapalıntısı
Oğuz Atay Tutunamayanlar - Bütün Eserleri - 1 'dan sonra Tehlikeli Oyunlar'ı yazmıştır. Kitabın 1973 yılında ilk basımı yapılmıştır. Tutunamayanlar'da Selim karakterinin yalnızlığını, Tehlikeli Oyunlar'da ise Hikmet Benol karakterinin içsel bunalımını okuyoruz. Roman pek çok yönüyle Tutunamayanlar'la benzerdir. Roman dört bölümden oluşuyor. Hikmet'in tüm yaşantısı bu bölümlerde anlatılmıştır. Hikmet'in yaşantısı iç yalantısı kara mizahla verilmiştir. Hikmet tıpkı Selim gibi hayata tutunamayan biridir. Sonunda o kadar tutunamazki Selim gibi intihar eder.
Hikmet kendisi ve hayatıyla ilgili bir sorgulama içine girer. Nurhayat Hanım oğlu askerde olan Hikmet'in komşusudur. Oğlundan gelen mektupları Hikmet'e okutur. Aynı şekilde cevap mektuplarını da yazar. Askerde olan Hidayet'e mektup yazmanın dışında, Nurhayat Hanım'ın küçük oğlunun derslerine de yardım eder. Bu ders ve ödevlerde çoğu zaman tespitlerini, ironik ve eleştirir. Hikmet zaman zaman eski karısı Sevgi'yi de düşünür.
Hikmet karısından karısının yakın çevresi yüzünden ayrılmıştır. Tüm geri dönüşler ve geçmiş hesaplaşmalar içinde Hikmet bir ansiklopedi yazmak ister. Bu ansiklopedi insanlık için olacaktır. Hikmet aynı şekilde Büyük Oyun adlı bir oyun ve “Ruh Proletaryası’’ adlı bir sınıf hayal eder. Tüm bu oyun ve hayaller arasında Hikmet iyice bölünür. Artık daha fazla dayanamaz ve intihar eder.