Haruki Murakami benim en sevdiğim yazarlardan. Kitapları su gibi akıp gidiyor. Bir reklamcının koyunun izini sürme hikayesinden, ilginç bir yolculuk anlatılıyor. Ben okurken koyunu bulmayı ve o yolda olmayı çok istedim.Kitapta karakterlerin adı yok, adları yerine sıfatları var. En iyi kitabı olmamakla birlikte, okuması zevklidir.
"İnsanların, istekleriyle gururları arasında mutlak bir orta nokta vardır. Her nesnenin bir ağırlık merkezi olması gerektiği gibi. İşte bu nokta, bizim mimleyebileceğimiz bir şeydir. Ancak yitirdikleri zaman insanlar onun bir zamanlar var olduğunu anlarlar."
Murakami’nin ilk kitaplarından bir tanesi ve de üslubundan da zaten gayet belli oluyor. Yazarın edebi kişiliğini oturtma yolculuğunun ilk kilometre taşları diyebiliriz. Okurken kedi ve isimsiz karakter olgusunu yazarla birlikte keşfediyorsunuz bir koyunun peşinde...
"Yapayalnız, bir düşünceyle baş başa bırakılmanın ne demek olduğunu düşünebiliyor musunuz siz, kılıfı, altınızdan çekilip alınmışken, kökleriyle gelen?" diye sordu Profesör. "Hayır düşünemiyorum." " Cehennemdir. Tam bir yeraltı cehennemi işte. Tek bir ışık huzmesinin ya da tek bir damla suyun bile hafifletemediği bir cehennem. İşte kırk iki yıldır benim yaşadığım bu." #Kitapalıntısı
"Hayır düşünemiyorum."
" Cehennemdir. Tam bir yeraltı cehennemi işte. Tek bir ışık huzmesinin ya da tek bir damla suyun bile hafifletemediği bir cehennem. İşte kırk iki yıldır benim yaşadığım bu." #Kitapalıntısı