İlginç kurgusu ve akışı ile başta merak uyandıran sonrasında ise insanın moralini yerle bir eden gayek kendine has bir Netflix belgeseli. Hafızasını kaybetmiş olan bir kişi ve onun bu hafıza noksanlığını soruları ve yönlendirmeleri ile biraz da tatsız bir şekilde yerine getiren ikinci bir kişi. Gayet eşsiz bir belgesel olmuş.

Bence filmin en büyük handikapı senaryonun kendi içerisinde çok da bağlantılı olmayan olaylar zincirinden oluşması. Gizemli katil kadının başından geçenleri öğrendiğinizde ne yani bu muymuş mevzuya geliyorsunuz olay. Ayrıca onca adamın da bu tarz bir ıssıza giderken yanlarına herhangi bir silah vesaire almaması da bana acayip geldi. Nitekim bu arazide ayısından kurduna kadar envai çeşit mahlukat yaşıyor olmalı.

“Senin gezegenindeki insanlar” dedi Küçük Prens. “Tek bir bahçeye beş bin gül dikiyorlar ama yine de aradıklarını bulamıyorlar...”
“Evet bulamıyorlar.” Diye yanıtladım onu
“Halbuki aradıkları tek bir gülde ya da bir yudum suda olabilir.”
“Haklısın.” dedim. Bunun üzerine Küçük Prens şöyle dedi:
“Ama gözler gerçeği görmez ki. Yüreğiyle bakmalı insan.”

Kesinlikle olmuş bir dizidir ve izlenmesi pişman etmez. İlk bölümünden son bölümüne kadar heyecanla ve merakla takip etmenizi motive eden ve sizi içine çeken bir kurgusu var. Mekanların iç dizaynlarındaki özenden kamera açılarına kadar her şey diziden ziyade bir filmi anımsatıyor. Dizide ben en çok Pakistanlı kardeşimizin başına gelene üzüldüm. Arkadaş bildiği adamın tuzağına gelen ve sonunda bunu hayatıyla ödeyen bir garibandı kendisi. Onun dışında dizide bazı kırılma noktaları var ve izlerken farkediyorsunuz; karakterler nasıl değişiyor, asla yapmam diyenler neler yapıyor vesaire. Özetle çok başarılı bence...

Bence yer altı dünyasının sırlarını güzel ifşa etmiş, alengirli işleri çok başarılı aktarıyor izleyene. Ayrıca bu dünyanın ne kadar içten pazarlıklı bir dünya olduğunu çok güzel özetlemişler.